تستهای غربالگری دوران بارداری

آزمایشات دوران بارداری دو دسته اند: آزمایشات مربوط به مادر و یا جنین

آزمایشات مربوط به سلامت مادر:

آزمایشات روتین بارداری شامل بررسی کم‌خونی
دیابت مزمن و دیابت بارداری
کم کاری یا پرکاری تیرویید
ایدز، هپاتیت و بیماری‌‌های مقاربتی
تعیین گروه خون پدر و مادر برای تعیین RH
آزمایش ادرار برای تشخیص قند ، پروتین یا عفونت در ادرار
آزمایش خون برای بررسی قند و دیابت بارداری در سن حاملگی ۲۴ تا ۲۸ هفته در تمام مادران باردار

سونوگرافی تستهای غربالگری دوران بارداری:

بررسی محل قرارگیری جفت و جنین و سلامت جنین
در هر بارداری طبیعی چهار سونوگرافی نیاز است.

سونوگرافی اول:

در هفته‌های ۱۱ تا ۱۴ بارداری سونوگرافی NT همراه با آزمایش‌های مرحله اول غربالگری جنین انجام می‌شود.
سونوگرافی دوم:
سونوگرافی باعنوان سونوگرافی آنومالی یا ناهنجاری در هفته‌های ۱۶ تا ۱۸ بارداری بصورت هدفمند و به منظور بررسی از نظر ناهنجاری‌های آناتومیک جنینی انجام می‌شود.
سونوگرافی سوم:
سونوگرافی بررسی وضعیت رشد جنین که در هفته‌های ۳۲ تا ۳۴ بارداری به منظور بررسی وضعیت رشد جنین انجام می شود.

تستهای غربالگری دوران بارداری

این آزمایشات میزان احتمال وجود اختلالات ژنتیکی و نقص‌‌های مادرزادی در جنین را برریی می کنند. مهم‌ترین اختلالات كروموزومی که در این آزمایشات بررسی می‌شود، تريزومي‌ها و شایعتر از همه سندرم داون یا مونگولیسم است.
آزمایش‌‌های غربالگری معمولاً میزان خطر ابتلا به یک اختلال یا بیماری را نشان ‌‌می‌دهد و پرخطر بودن یک نتیجه به این معنی نیست که کودک حتماً با آن بیماری یا اختلال متولد خواهد شد. از طرفی کم‌خطر بودن نتیجۀ یک آزمایش نیز به معنی یک بارداری بدون مشکل نخواهد بود. انجام آزمایش‌های غربالگری نقص مادرزادی جنین در بارداری به همۀ زنان توصیه می‌شود، در صورتی که نتایج آزمایشات اولیه پرخطر باشد، نیاز به آزمایشات تکمیلی است.

مقالات مرتبط : جواب آزمایش بارداری را چگونه تفسیر کنیم؟

غربالگری سه ماهۀ اول:

تستهای غربالگری دوران بارداری

شامل سونوگرافی NTدر ۱۱ تا ۱۴ هفته بارداری همراه با آزمایش خون در همان زمان می باشد.

غربالگری تستهای غربالگری دوران بارداری سه ماهۀ دوم:

تستهای غربالگری دوران بارداری

این آزمایش در سه ماهۀ دوم بارداری و معمولاً بین هفته‌های ۱۵ تا ۱۷ انجام ‌‌می‌شود.
در شرایطی که غربالگری در سه ماهۀ اول انجام نشده باشد یا با خطر متوسط گزارش شده باشد، غربالگری سه ماهۀ دوم مورد نیاز خواهد بود.

سونوگرافی آنومالی:

این سونوگرافی معمولاً در هفته‌های ۱۶ تا ۱۸ بارداری انجام می‌شود .
در سونوگرافی آنومالی می‌توان مشکلات ساختاری قلب، ستون فقرات، شکم، صورت یا بخش‌های دیگر بدن جنین را تشخیص داد. هدف از این سونوگرافی بررسی ارگانهای مختلف بدن جنین است.

آزمایش DNA آزاد جنینی:

این آزمایش یک روش تقریبا قطعی در تشخیص ناهنجاری‌های ژنتیکی شایع است. در این آزمایش، DNAجنین که از خون مادر جدا شده ، از نظر تریزومی ۲۱( سندرم داون ) و تریزومی ۱۳ و ۱۸ بررسی می‌شود. این آزمایش از هفتۀ ۱۰ بارداری به بعد قابل انجام است. این آزمایش به افرادی توصیه ‌‌می‌کنند که بارداری پرخطر دارند یا آزمایشات غربالگری قبلی خطر متوسط گزارش شده باشد. این روش به دلیل کم‌خطر بودن می‌تواند جایگزین روش‌های تهاجمی مثل آمنیوسنتز باشد.

آزمایش‌‌های تشخیصی قطعی:

این آزمایشات تهاجمی هستند یعنی می توانند سبب آسیب به جنین یا سقط جنین شود. به همین دلیل فقط در مواردی که غربالگری پرخطر باشد، برای تشخیص قطعی اختلالات کروموزومی این آزمایشات انجام می شود. این آزمایش‌ها به این دلیل که دقت بالایی در تشخیص دارند، تنها ملاک پزشکی قانونی برای صدور مجوز ختم بارداری است.

آمنیوسنتز :

نمونه‌ای از مایع دور جنین بر‌‌داشته شده و از نظر ژنتیک بررسی ‌‌می‌کند. آمنیوسنتز با خطراتی مانند سقط جنین ، پارگی کیسه آب و خونریزی همراه است.
از آمنیوسنتز در مواردی برای بررسی کم خونی جنین یا تکامل ریه جنین در سه ماهه سوم انجام می شود.

تفسیر نتایج تستهای تستهای غربالگری دوران بارداری:

تست های غربالگری شانس یا احتمال این که جنین یکی از چند بیماری مشخص را داشته باشد نشان می دهد. در واقع این تست به طور قطعی نمی تواند سالم یا ناسالم بودن جنین را مشخص کند.
نتیجه تست مثبت به این معنی است که احتمال وجود نقص بالاتر از دیگران است.به همین علت لازم است تست تشخیصی قطعی انجام شود.
نتیجه غربالگری منفی به این معنی است که احتمال وجود نقص در جنین پایین است و احتیاج به پیگیری ندارد. لیکن تضمینی وجود ندارد که نوزاد کاملا سالم باشد.
مزیت تست‌های غربالگری این است که هیچ‌گونه ریسک سقط را به همراه ندارد و صدمه‌ای به جنین نمی زند.

از پیج اینستاگرام دکتر ریحانه رمضانی نژاد دیدن فرمایید.